Digitale beeldmontage door Odette en André Haesaert

Syrie ligt in de Arabische wereld, maar het land vertoont niettemin  een verbazingwekkende variatie in het landschap. In het westen wisselen groene kusten, vruchtbare rivierbeddingen en verlaten bergketens elkaar af. Ten oosten van de Anti-Libanon ligt de Syrische woestijn, een onmetelijk steppegebied, dat alleen wordt onderbroken door het dal van de Eufraat en enkele grote oasen.

 

Syrië is voor velen nog het ‘onbekende oosten’.  Jammer!  Want elke plek, elke steen vertelt een stuk geschiedenis die ook de onze is. Meer dan 10.000 jaar geleden begonnen mensen er zich op vaste plaatsen te vestigen. Er ontstonden ommuurde sites met tempels en paleizen. Grieken en Romeinen drukten hun stempel op steden als Apamea, Palmyra, Bosra en Baalbek (Libanon). In de Byzantijnse tijd werden vooral in het noorden veel kerken en kloosters gebouwd. Ook de moskeeën uit de tijd van de Omayyaden worden nog steeds bewonderd. Tijdens de kruistochten liet het westen er nogmaals zijn sporen na. Talrijke ridderburchten en versterkingen getuigen hiervan. Dan kwamen nog de Turken en de Fransen. Pas in 1946 werd de ‘Syrisch  Arabische Republiek’  onafhankelijk.

 

Met het eerste deel van de diamontage verblijven we in het westen, het gebied dat deel uitmaakt van de zogenaamde ‘Vruchtbare Halve Maan’. In Damascus ontmoeten we Paulus. We bezoeken er de grote moskee en het Azempaleis en we slenteren door de ‘Lange Bazaar’. Een uitstap naar de Bekaa-vallei in Libanon laat ons het ‘Gouden Baalbek’ bewonderen. Terug in Syrië beklimmen we de heuvel met de ‘ Krak des Chevaliers’. Deze best bewaarde burcht van de kruisvaarders is omgeven door een prachtige natuur! In de vruchtbare vallei van de Orontes ligt Apamea. Een Belgisch archeologenteam is er al jaren aan het opgraven. De bijna 2 km lange colonnadestraat van deze antieke stad imponeert!

 

Het tweede deel vangt aan in Hama, waar de grote houten waterwielen nog altijd hun kreunend spel spelen. In Aleppo vormen de soeks de grootste attractie en in Qalaat Semaan staan de imposante ruïnes van het klooster van Simeon de Styliet. We volgen de Eufraat in oostelijke richting om parels te ontdekken als Resafa, Doura Europos en Mari. Maar Palmyra is ongetwijfeld het meest schitterende juweel in de Syrische woestijn. Wat zich daar aan het oog ontvouwt is nauwelijks te beschrijven! We komen ook in Maalula. Daar wordt nog Aramees gesproken, de taal die ook Jezus sprak. De reis eindigt in Bosra waar een prachtig Romeins theater staat en waar tussen de ruïnes van de antieke stad nog mensen wonen. En dat levert pittoreske beelden op!